ABVV-Experten duikt de zomer in. Dat betekent even geen nieuwe artikels de komende weken. Maar wel de traditionele zomerleestips van onze experten. Wat zijn hun must-reads van het moment?
Elisabeth: een confrontatie met de vooroordelen over armoede
‘Op safari naar armoedeland’ is het autobiografisch verhaal van de schotse rapper DarrenMcGarvey, aka Loki, die opgroeide in Pollok, een achtergestelde buurt in Glasgow. Het is een relaas van opgroeien in een gewelddadige omgeving, waar elke vorm van creativiteit en intelligentie neer wordt geslagen. Elke dag is een persoonlijke strijd tegen misbruik, verslaving en geweld.
In tijden van het groeiend aantal personen dat een beroep doet op de voedselbank en toenemende kinderarmoede, is dit boek een must-read. Het verhaal van Mcgarvey toont aan dat armoede niet enkel gaat om inkomen, maar zich manifesteert in alle levensdomeinen. Het confronteert de lezer met de maatschappelijke mechanismen die armoede en ongelijkheid in stand houden over de generaties heen.
Tegelijkertijd is het een aanklacht tegen de politieke beslissingsmakers en de hulpverlening. Zowel links als rechts slagen er volgens de auteur niet in om de problemen van de doelgroep aan te pakken. Vanuit hun ivoren toren trachten ze de levensomstandigheden van mensen in achtergestelde buurten te verbeteren, maar ze luisteren niet naar de ideeën van de groep zelf. De groep voelt zich genegeerd en het gevoel van machteloosheid wordt juist versterkt.
Dit boek confronteert de lezer met tal van vooroordelen over armoede. Het geeft een stem aan een groep mensen die anders niet wordt gehoord. Er kan over dit boek gediscussieerd worden. Maar bovenal is het een persoonlijk verhaal over kinderarmoede en de sporen die het nalaat in het verdere leven. Eén ding is zeker, het boek daagt uit om kritisch na te denken.
Lees hier de tip van Elisabeth.
Steven: onderzoek naar arbeidsmarktbeleid voor 55+er
Meer werkzoekende 55+’ers aan de slag, en zij die al werken een langere loopbaan. Dit zijn de globale uitgangspunten om de werkzaamheidsgraad (52,5%) van deze groep te verhogen in Vlaanderen. In de discussies rond nieuwe oplossingen komt het invoeren van financiële beperkingen prominent op de voorgrond. Vanuit de vaak ideologische stelling dat ouderen te veel verdienen. En als ze eenmaal werkloos worden, ze zichzelf buitenspel zetten door die hoge looneisen. Bovendien vinden diezelfde strategen dat ouderen ook best aangepord kunnen worden met het vooruitzicht van een eindige uitkering. Wat hen zou aanzetten intensiever op zoek te gaan naar een job en deze ook sneller te aanvaarden.
Professor arbeidseconomie van de Universiteit Utrecht, Joop Schippers en Jan Dirk Vlasblom onderzochten in een recent rapport of deze stellingen wel hard te maken zijn. Een van de belangrijkste conclusies is dat ouderen wel degelijk bereid zijn werk te accepteren voor een lager inkomen dan ze voorheen hadden. Ook vertonen zij geen lagere zoekintensiteit dan jongere werkzoekenden. En bovendien duidt dit onderzoek op het feit dat een lagere inkomenseis niet leidt tot een hogere kans op werkhervatting. Als aanbeveling stellen de onderzoekers dat bij een arbeidsmarktbeleid voor 55+’ers niet alleen de werkzoekende het aangrijpingspunt moet zijn. Maar vooral de potentiële werkgever… It takes two to tango.
Fien: waarom ‘jobs, jobs, jobs’ geen goede leidraad is
Postdoctoraal onderzoeker en armoede-expert Wim van Lancker denkt en schrijft over tewerkstelling en armoede en geeft bij Steunpunt Werk vier aanbevelingen om het aandeel baanloze gezinnen te verminderen. Hij vertrekt vanuit de vaststelling dat wie werkt een armoederisico heeft van 5%, wie werkloos is heeft 49% armoederisico. Vervolgens fileert hij glashelder waarom het mantra ‘jobs, jobs, jobs’ geen goeie leidraad is voor een volgende regeerperiode, waarom er meer aandacht moet zijn voor kwetsbare groepen bij activering, waarom het idee ‘als werken maar genoeg loont’ zeker niet altijd opgaat, en waarom inkomensbescherming prioritair op de agenda moet.
Pieter: over de klimaatspagaat en krokodillentranen van staal
Klimaatbeleid zal rechtvaardig zijn of het zal niet zijn deel 1.
Hoe voorkomen we een tweedeling van onze maatschappij in een groene en een grijze klasse? Nu is bewust consumeren een hobby voor hoog opgeleiden. En lagere inkomens zijn een groter deel daarvan kwijt aan energiekosten. Een omslag is nodig. Duurzaamheid is een kwestie van systeemverandering, niet van individuele verantwoordelijkheid. Het gaat ook over collectieve oplossingen en over het betrekken van mensen.
Klimaatbeleid zal rechtvaardig zijn of het zal niet zijn, deel 2.
Rechtvaardigheid krijg je nooit cadeau, je moet ervoor knokken. Dit verhaal over de gratis Europese ETS-uitstootrechten die een Nederlandse staalmaker krijgt, illustreert hoe hard daarrond strijd gevoerd wordt. Ook met gratis slagen onder de gordel.
Fijne vakantie!