Het coronavirus hakt niet alleen in op ons gezondheidssysteem en op de economie, maar ook gewoon op onze dagelijkse realiteit, gevoelens, angsten. In dit soort tijden is solidariteit belangrijker dan ooit, en we zien ook vele voorbeelden daarvan spontaan opborrelen. Maar net zo goed is er ook veel ongerustheid en onbehagen, en beleeft iedereen de crisis een beetje vanuit zijn of haar eigen cocon. De media volgen is daarbij niet altijd even geruststellend.
Solidariteit begint met begrip voor elkaars situatie. Daarom hebben de ABVV-experten hun oor te luisteren gelegd bij de experten van de werkvloer: de delegees en secretarissen die vandaag overspoeld worden met vragen en noodkreten.
Vandaag zoomen we in op een beroep waarover er momenteel veel discussie bestaat: de poetshulp. We kregen de verhalen binnen van Sabrina en Agata.
Onverantwoord
Sabrina: “Vandaag ben ik 8 uur gaan werken bij een klant van 82 jaar. Normaal was er 4 uur voorzien, maar mijn verantwoordelijke belde me in de voormiddag op met de boodschap dat ze mij geen halve dag economisch werkloos kon zetten. Om de rest van de dag in te vullen wou ze mij nog 3 uur laten poetsen in de serviceflats. Dit zag ik niet zitten, want daar zitten zoveel oude mensen bij elkaar.
Uiteindelijk kon ik de rest van de dag bij de klant van ’s ochtends blijven werken. Ook niet ideaal, maar toch al minder erg dan in de serviceflats. Eigenlijk is het sowieso onverantwoord dat ik bij zo’n oude mensen moet gaan werken.
Mevrouw haar jongste dochter en kleindochter kwamen op bezoek. Blijkbaar deden ze dat nog steeds elke dag.
In de voormiddag ging alles goed. Ik hield zo goed als mogelijk afstand tijdens het poetsen, al is dat ook niet altijd mogelijk. Maar in de namiddag ging de deurbel. Mevrouw haar jongste dochter en kleindochter kwamen op bezoek. Blijkbaar deden ze dat nog steeds elke dag. Totaal onverantwoord!
Later op de namiddag komt ook nog de andere dochter aanlopen. Ik kon me toen niet meer inhouden en heb hen aangesproken en gezegd dat ze te dicht op mekaar zaten. De jongste dochter vertelt daarna opeens dat haar zus positief was getest en in het ziekenhuis opgenomen is. Waarop mijn klant, de vrouw van 82, zegt van ‘oei, en ik heb nog bij haar in de auto gezeten een paar weken geleden’.
Ik vind dit allemaal onverantwoord en nu vooral duimen dat ik niks opgelopen heb.
Kunnen jullie hier niks aan doen om echt de sector volledig te sluiten? Heel mijn gezin is hier nu bang toen ik dit vertelde. Van mijn werkgever moet ik niks verwachten. Ik vind dit allemaal onverantwoord en nu vooral duimen dat ik niks opgelopen heb.”
Druk zetten om te gaan werken
In Brussel en Wallonië heeft de regering de sluiting van de dienstenchequesector aangevraagd. Werkgeversfederatie Federgon sloot zich hierbij aan. De Vlaamse regering ligt echter nog steeds dwars. Iedereen herinnert zich wel de erg onverstandige en van weinig realiteitszin getuigende uitspraken van minister-president Jan Jambon over hoe “men toch kan poetsen terwijl de klant boven zit”. Maar veel erger is dat het niet bij uitspraken blijft.
Ondertussen heeft zo’n 95% van de dienstenchequebedrijven beslist zelf hun activiteiten stop te zetten. Maar we zien dat die dienstenchequebedrijven hun huishoudhulpen nu terug aan het werk roepen. Er worden door de regeringen maatregelen genomen om zowel de werknemers als de bedrijven te pushen om mensen weer te laten gaan poetsen.
De werknemers krijgen boodschappen thuisgestuurd als: ‘jouw collega’s willen aan de slag blijven’ of ‘er zijn veel aanvragen van de klanten’ of ‘oudere mensen hebben jullie nodig’.
Minister Crevits voorziet een verhoging van de subsidies voor dienstenchequebedrijven die open blijven. De werknemers worden daardoor extra onder druk gezet om te gaan werken. Ze krijgen boodschappen thuisgestuurd als: ‘jouw collega’s willen aan de slag blijven’ of ‘er zijn veel aanvragen van de klanten’ of ‘oudere mensen hebben jullie nodig’.
De bibberpremie (-1€-) waarmee sommige huishoudhulpen worden gelokt, is slechts een aalmoes die hun gezondheid en die van de klanten in gevaar brengt. Want ondanks veel beloftes over beschermingsmateriaal, blijft de realiteit anders. Het is momenteel gewoon niet mogelijk om deze job veilig te organiseren. De mensen gaan van huis naar huis, van klant naar klant.
Voor een deeltijdse werknemer, zoals het merendeel in de sector, die 11,50 euro per duur verdient, betekent dit ongeveer 600 euro netto per maand, in plaats van 1.000 euro.
De poetshulpen zijn bezorgd voor hun eigen veiligheid en die van hun klanten, en velen van hen zitten thuis in economische werkloosheid. Dat is niet evident want zij hebben zeer lage lonen en weinig reserves. Als je dan terugvalt op een uitkering is het extra hard. Voor een deeltijdse werknemer, zoals het merendeel in de sector, die 11,50 euro per duur verdient, betekent dit ongeveer 600 euro netto per maand, in plaats van 1.000 euro.
De Vlaamse Regering verdient ondertussen aan het feit dat deze sector stilligt. Als er minder uren gepoetst wordt, moeten die uren ook minder gesubsidieerd worden. Het federale niveau betaalt de werkloosheidsuitkering. Er wordt geschat dat er zo ongeveer 78 miljoen per maand minder uitgegeven wordt. Voor de werknemers die thuis zitten is er echter geen geld. Er is wel geld om hun werkgevers aan te moedigen om hen het risicogebied in te sturen. Begrijpe wie begrijpen kan.
Boodschap voor de minister
Agata: “Ik woon al bijna zeven jaar in België en werk als huishoudelijke hulp. Ik heb eigenlijk een diploma sociaal werk, maar ik heb het nooit erg gevonden om te poetsen. Op dit moment ben ik kalm omdat ik op economische werkloosheid zit vanwege het coronavirus, ik voel me veilig. Ik heb twee dochters van zestien en negen jaar oud. We zijn al meer dan drie weken het huis niet uit geweest. Alleen mijn man, hij doet de boodschappen omdat hij nog werkt.
Familie is toch voor iedereen belangrijk? Wij zorgen voor onze dierbaren en nu wil de minister dat schoonmakers de ouderen in gevaar brengen. Want natuurlijk is het dat gewoon, gevaarlijk. Misschien dat je aan een productielijn nog een beetje afstand kan houden van elkaar, maar niet wanneer je gaat poetsen bij een klant terwijl hij thuis is.
Niet het virus maar uw beleid bezorgt mij stress
Ik begrijp dat het vervelend is wanneer de poetsvrouw niet komt, maar het werk dat wij doen is in de huidige situatie een luxe voor mensen, en niet nodig om te overleven.
Ik wil graag iets zeggen aan de minister. U zou moeten vechten tegen de verspreiding van het virus, maar in plaats daarvan geeft u geld aan onze werkgevers om ze te pushen om ons naar de klanten te sturen. Heel veel klanten zijn zich bewust van de risico’s en haken af. Maar jullie proberen nu om onverantwoord gedrag aan te moedigen. Niet het virus maar uw beleid bezorgt mij stress.”
Wordt vervolgd…
Dit artikel kon alleen tot stand komen door de input van delegees en secretarissen. Hartelijk dank daarvoor!
Zoals gezegd zullen we naarmate de verhalen binnenkomen, proberen om meer beroepen in de kijker te brengen. Maar belangrijk om tot slot mee te geven, is dat achter elk van de vragen en moeilijkheden die je hier kan lezen ook mensen zitten die hard werken aan de oplossingen en de antwoorden. In ons geval zijn dat de vele medewerkers, delegees en secretarissen van de vakbond die tijdens deze storm druk in de weer zijn om mensen gerust te stellen, hen houvast te bieden, hun belangen te verdedigen en oplossingen te onderhandelen. Samen sterk!
Ben je werknemer of werkzoekende en heb je vragen over de gevolgen van de coronacrisis en -maatregelen voor jouw situatie? Dan vind je hier alvast een boel informatie verzameld:
http://www.abvv.be/-/corona-vragen-antwoorden
http://www.abvv.be/-/corona-werkzoekend-vragen-antwoorden
http://www.abvv.be/-/corona-tijdelijk-werkloos
http://www.abvv.be/-/aangepaste-abvv-dienstverlening
Als gevolg van de corona-crisis zijn ook de ABVV-kantoren gesloten. Achter gesloten deuren en op afstand loopt de essentiële dienstverlening echter verder. Onze medewerkers zetten alles op alles om de uitbetaling van de werkloosheidsuitkeringen te verzekeren en juridische dossiers af te handelen.
Ook de vakbondswerking in bedrijven en ondernemingen loopt ondanks de crisis door: delegees en secretarissen blijven bereikbaar om problemen op de werkvloer snel op te lossen.
