De ABVV-experten vinden het even welletjes geweest. Maar mocht u de hersenen toch nog willen stimuleren vanuit uw corona-bubbel ergens ten velde, hebben ze hieronder voor uw aller vertier nog enkele mooie lees- of luistertips. Fijne zomer!
Elisabeth Geenen
Dit artikel trok reeds een paar maanden geleden mijn aandacht. Het idee is niet nieuw, maar het is wel uiterst helder geformuleerd en bijzonder relevant in deze tijd. Het is opvallend hoe de manager langzaam aan in alle domeinen van ons dagelijks leven is binnengedrongen: in de politiek, het onderwijs, organisaties, zorg en gezondheid, enz. Het denken in termen van financiële waarde heeft zich vastgezet in ons collectief ideeëngoed en is uiterst hardnekkig. Hoe dit kan, legt ex-manager Marjolein Quené uit in haar boek ‘de managementmaatschappij’. Dat het managementmodel op zijn grenzen stoot, lijkt ook de auteur te bevestigen. Andere alternatieven dienen zich aan. De coronacrisis zou wel eens een kantelpunt kunnen zijn. De aanpak van deze gezondheids- en economische crisis confronteert ons met de littekens van jarenlange efficiëntieoefeningen en besparingsoperaties. Of hoe een boek van 2018 vandaag plots op de voorgrond treedt. Interessante lectuur voor onze staycation.
Pieter Verbeek
Ja, het kan anders. Maar nee, dat kan niet. Toch wel. In een tijdperk gedomineerd door hardvochtige leiders als Donald Trump, Vladimir Poetin en Recep Tayyip Erdogan toont de 39-jarige Jacinda Ardern dat er een andere weg is. De jonge premier van Nieuw-Zeeland stelt het nationale geluk centraal in haar economische beleid. Ze belooft armoede onder kinderen uit te bannen. Ze nam maatregelen om de ontregelde huizenmarkt te beteugelen. Welke weg legde ze af? Zoals De Groene Amsterdammer het stelt: De wereld snakt naar menselijkheid en verbinding.
https://www.groene.nl/artikel/altijd-positief
Sarah Lambrecht
Als levenslang leren ieders verantwoordelijkheid wordt, zal Vlaanderen een tandje bij moeten steken. Volgens de OESO is de matige deelname aan opleidingen te wijten aan het ontbreken van een leercultuur in Vlaanderen. Hoe zit het juist met die bereidheid van de Vlaming? Dit artikel geeft een goed zicht op waarom we al dan niet deelnemen aan opleidingen. En wat blijkt? De belangrijkste drempel is … tijd.
https://www.steunpuntwerk.be/system/files/overwerk_2020_1_03.pdf
Zin in wat anders? “Het achtste leven. (Voor Brilka)” van Nino Haratischwili is een familie-epos dat zich afspeelt tijdens de opkomst en de val van de Sovjet-unie. Georgië, een magische chocoladedrank, kleurrijke figuren, liefde, communisme, geesten, rebelse pubers, humor en verdriet: het zijn elementen die dit boek onvergetelijk maken. Een stevige klepper van 800 bladzijden, maar het leest als een trein. Als je er de tijd voor vindt deze zomer, zeker eens lezen!
https://www.tzum.info/2017/02/recensie-nino-haratischwili-achtste-leven-brilka/
Peter Hertog
‘Al lachend zegt de zot de waarheid’, placht mijn bomma regelmatig te zeggen. Soms zegt humor inderdaad veel meer dan doorwrochte rapporten. Herkenbaar voor eenieder die het openbaar vervoer nog niet ontgroeid is. Maar die samen met de auteur enkel kan vaststellen dat vele beleidsverantwoordelijken blijkbaar enkel de tram nemen bij de inhuldiging van een nieuwe lijn. Hopelijk wordt Stijn Tormans toch nog de nieuwe directeur-generaal bij De Lijn.
En een extra tip voor wie tijdens de vakantie even twijfelt of verandering wel mogelijk is. Want ook voor de huidige periode geldt: ‘never waste a good crisis.’ Crisissen zijn bij uitstek periodes van maatschappelijke omwentelingen. Ideeën die decennia lang sluimerden in de marge worden mainstream, en plots wordt het ondenkbare onvermijdelijk. Dit artikel geeft de gutmensch moed, zoals alleen Rutger Bregman dat kan.
Steven Genbrugge
Het prikkelt als de eerste teug van een ijsgekoeld spuitwatertje. Een verkoelende duik in de beek na een lange verschroeiende coronatrip. En ondanks dat de uitgave van 2019 dateert, mag het niet in deze leestips ontbreken. Geschreven in precorona tijd tikt Marian Donner de essentie van onze samenleving aan: “We zijn verantwoordelijk voor elkaar. Bloed is bloeden voor een ander. Bloed erkennen als het ware van jezelf. Om vervolgens samen de wond te stelpen.“
Verwacht geen academisch betoog maar krijg een kleurrijk pamflet van 130 pagina’s vol metaforische pareltjes die onze maakbaarheidsideologie in vraag stelt. Met een hevige cadans springt Donner van het een naar het andere actuele thema: Transhumanisme, botox, genetica, zelfzorg, burn-outs, medicijngebruik, artificiële intelligentie, digitalisering. Onderhoudend en vrolijk laverend in een consistent betoog: Waarom lijden steeds meer mensen? Waarom wordt die slaafse norm die we onszelf willen aanmeten ook vaak onze ondergang. Daarbij roept ze op om de mens zelf in zijn brede diversiteit ruimte te geven. De omslag te maken naar een aanpak die gericht is op ons. En niet steeds weer die opleiding, vorming, cursus, remediëring achterna te hollen die enkel dient als een instrument om de wereld nog productiever en efficiënter te maken.
Het boek rondt af met een mooie levensles: Wees geen kelner in het leven, maar als het echt niet anders kan, alsjeblief, pis dan in die soep. (En dit is voor alle duidelijkheid geen aanval op de Horeca.)
Philippe Diepvents
Het was me een voorjaar, niet? Voor heel veel mensen was de afgelopen periode erg stresserend. Omwille van angst voor het virus of voor het risico dat onze geliefden liepen, door de druk die de combinatie van werk en gezin op onze schouders legde terwijl we thuiswerkten, door tijdelijke werkloosheid of baanverlies en de financiële onzekerheid die dat met zich meebrengt, door te moeten werken in een context van onveiligheid,… Iedereen kreeg op zijn of haar eigen manier een dosis stress te verduren. In april steeg het aantal oproepen voor teleonthaal met 25%, uit de enquêtes van de Universiteit Antwerpen bleek dat 1 op de 3 mensen slechter slaapt en meer dan 40% zich minder goed in het vel voelt. Ook kinderen en jongeren lieten een dalend mentaal welbevinden optekenen.
Daarom kies ik als leestip voor twee boeken over hoe we moeten omgaan met al die druk.
Het eerste is een leuk en heel toegankelijk boekje van Tom Hannes, een Vlaams zen-boeddhist, en het heeft als titel “Zen, of het konijn in ons brein.” Het boek toont je in enkele korte hoofdstukken wat de basisreflexen zijn die in ons brein ingebakken zitten en hoe die ons doen reageren op stress. En ook over hoe we het konijn in ons brein de baas kunnen proberen blijven.
https://www.boek.be/boek/zen-of-het-konijn-in-ons-brein
Het andere boek is “McMindfulness, How Mindfulness Became the New Capitalist Spirituality” van Ronald Purser. Want als we de post corona wereld echt wat doenbaarder, wat minder hectisch en slopend willen maken, dan mogen we niet in de val trappen dat we de oplossingen op het niveau van het individu moeten zoeken. Maatschappelijke verandering komt er alleen door collectieve oplossingen uit te denken. https://www.theguardian.com/books/2019/aug/06/mcmindfulness-ronald-purser-mindfulness-christina-feldman-willem-kuyken-review
